|
|
|
Τι με ωφελεί να ζήσω, αν δε ζήσω πλάι σου ]2 και ντερμάνι πια δεν έχω – γιαρ εφι ντα μπόγλου- να θωρώ τα κάλλη σου.]2 Έλα και πες το ναι, το ναι και κλίνε πια μ΄ εμέ. Τριάλαλα... Μη μου τα μηνάς τα λόγια, μη μου στέρνεις γράμματα,]2 εγώ γράμματα δεν ξέρω – γιαρ εφι ντα μπόγλου- κι αρχινώ τα κλάματα.]2 Έλα και πες το ναι ... Αν εσύ με παρατήσεις, άλλη με περικαλεί, ]2 πιο ΄μορφότερη΄ από σένα – γιαρ εφι ντα μπόγλου- και στα χρόνια πιο μικρή.]2 Έλα και πες το ναι ... Η μάνα σου μου τά ΄στειλε τα μήλα στο μαντήλι ]2 και μου ΄δωσε παραγγελιά – γιαρ εφι ντα μπόγλου- να σε φιλώ στα χείλη.]2 Έλα και πες το ναι ... Άσπρη μου που ξεχωρίζεις από τσί μελαχρινές, ]2 σαν θα μπω να σε φιλήσω – γιαρ εφι ντα μπόγλου- βρίσκεις χίλιες αφορμές. ]2 Έλα και πες το ναι ... Τση μελαχρινής το γέλιο, τση ξαθιάς το γνέψιμο,]2 θα με κάνουν να χτικιάσω, – γιαρ εφι ντα μπόγλου- δίχως να ΄χω φταίξιμο.]2 Έλα και πες το ναι ... |